پلی متیل متاکریلات (Polymethyl methacrylate - PMMA) یا پلیمرهای اکریلیک یکی از پلاستیکهای مهندسی پرکاربرد در صنعت پلیمر است. کاربرد اصلی این پلیمر بدلیل شفافیت بالای آن است.
پلی متیل متاکریلات (PMMA) یکی از پلاستیکهای مهندسی پرکاربرد در صنعت پلیمر میباشد. کاربرد اصلی این پلیمر به دلیل شفافیت بالای آن است. پلیمرهای اکریلیک (پلی متیل متاکریلات)،از خود خواص نوری و مقاوم در برابر آب و هواهای گوناگون بسیار عالی ای را نشان میدهند یعنی وقتی در معرض تماس با شرایط جوی قرار میگیرند، مقاومت بالایی دارند و در برابرهوازدگی و شرایط محیطی (دما، فشارو رطوبت یا بخار آب) بسیار مقاوم می باشند. همچنین در محدوده رنگی بسیار متنوعی، به رنگ های شفاف در برابر عبور نور (Transparent)، نیم شفاف (Translucent) و مات یا کدر (opaque) هستند. اکریلیک ها از پلیمرها و کوپلیمرهایی تشکیل شده اند که منومرهای اصلی آن ها به دو خانواده، استر- اکریلاتها و متا کریلاتها تعلق دارند. ورقه های اکریلیک شفاف و سخت از متیل متاکریلات تهیه شده اند، همچنین رزین های اکستروژن و قالب گیری در یک محلول پیوسته از متیل متا کریلات که با درصد کمی از اکریلاتها یا متاکریلاتها، کوپلیمریزه شده است، ساخته می شوند.
متیل متاکریلات، از طریق یک فرایند دو مرحله ای که در طی آن استون و هیدروژن سیانید با هم واکنش می دهند تا استون سیانوهیدرین به دست آید، تولید شده است. سپس، این ترکیب در حضور اسید سولفوریک غلیظ با متانول حرارت داده می شود تا منومر MMA، به دست آید. منومرهای اکریلیک از طریق فرایندهای پلیمریزاسیون رادیکال آزاد که به وسیله آغازگرهای پروکسیدی، شروع می شوند، پلیمریزه شده و PMMA را به وجود می آورند. یک آغازگر (lnitiator) منومری فعال در دماهای بالاتر موجب پیشرفت واکنشی می گردد که بسیار شدید و گرمازاست، به طوری که گرمای آزاد شده بایستی به نحوی از سیستم خارج شده و مهار گردد.
فرمولاسیون های گوناگون پلاستیک ها هم در وزن مولکولی و هم در خواص فیزیکی – مکانیکی اصلی، همانند سرعت جریان پلیمر مذاب (MFI)، مقاومت حرارتی و چقرمگی با هم تفاوت دارند. فرمولاسیون های ویژه ای وجود دارند که سطوح مات و بی جلا را پدید آورند و یا اینکه نور فرابنفش را جذب یا از خود عبور میدهند. آنها همچنین در محدوده کاملی از رزینهای رنگی، به صورت های شفاف، نیمه شفاف و مات یا کدر، قابل دسترس میباشد.