هدف از تدوین این استاندارد تعیین مشخصههای مانایی فشاری لاستیكهای ولكانیده و گرمانرم در دماهای محیط، بالا یا پائین است.
این استاندارد دربرگیرنده روشهایی است كه برای اندازهگیری قابلیت لاستیك دارای سختی در محدوده 10 تا IRHD1 95 برای حفظ خواص الاستیك در دماهای معین، پس از فشردگی طولانی در كرنش ثابت (كه ممكن است 25 درصد باشد) و درشرایط خاص بكار میرود. برای لاستیكی با سختی بیش از IRHD 80 كرنش فشاری كمتری استفاده میشود. كرنش15 درصد برای سختی اسمی در محدوده IRHD 89-80 و كرنش 10 درصد برای سختی اسمی IRHD 95-90 بكار میرود.
یادآوری 1 ـ هنگامیكه لاستیك تحت فشار قرار دارد تغییرات فیزیكی یا شیمیائی می‌تواند در آن، بوجود آید كه این امر مانع از بازگشت لاستیك به ابعاد اولیهاش پس از آزاد شدن نیروی تغییر شكل دهنده میشود. نتیجه حاصل، مانایی لاستیك است كه مقدار آن به زمان و دمای فشردگی و نیز به زمان و دمای بازگشت بستگی دارد. در دماهای بالا، تغییرات شیمیائی اهمیت بیشتری یافته و منجر به مانایی دائم می‌گردد كه می‌تواند پس از بازگشت آزمونهها در دمای استاندارد اندازهگیری شود. در دماهای پائین، تغییرات ناشی از آثار سخت شدن بدلیل انتقال شیشهای یا تبلور غالب می‌گردد و از آنجا كه آثار این پدیده با افزایش دما معكوس می‌گردد، ضروری است كه تمام اندازه گیریها در دمای آزمون انجام شود ( به بند 2-2 رجوع شود ).
یادآوری 2 _ راهنمای استفاده از دقت نتایج در پیوست اطلاعاتی الف و نتایج مانایی فشاری در دمای 25- و 100 درجه سلسیوس بدون استفاده از روان كننده در پیوست اطلاعاتی ب ارائه شده است.