این استاندارد مربوط به مقره‌های آویزی اکششی کامپوزیت متشکل از هسته عایقی یکپارچه توپر استوانه ای شکل ساخته شده از الیاف - معمولا شیشه ای - در ماتریسی از قالب رزینی جهت تحمل بار مکانیکی می‌باشد همچنین دارای روکشی عایقی (خارج از هسته عایق) ساخته شده از مواد پلیمری بوده و يراق انتهایی آن به صورت دائمی به هسته عایق متصل می‌گردند. مقره های کامپوزیت که در این استاندارد پوشش داده می‌شوند، عموما بصورت آویزی کششی به عنوان مقره‌های خطوط استفاده می‌شوند اما باید توجه نمود که این مقره‌ها ممکن است احیانا در معرض نیروهای فشاری و خمشی نیز قرار گیرند به عنوان مثال وقتی از این مقره‌ها به عنوان جداکننده بین فازی استفاده می‌شود این استاندارد می تواند تا حدودی به مقره‌های ترکیبی که هسته آن از مواد همگن (رزین، سرامیک )ساخته شده نیز اعمال گردد. به بند ۸ مراجعه شود.
هدف از تدوین این استاندارد عبارتست از:
- تعریف اصطلاحات مورد استفاده
- تعیین روش های آزمون
- تعیین معیارهای پذیرش
این استاندارد حاوی الزامات مربوط به انتخاب مقره‌ها برای شرایط کاری خاص، نمی‌باشد.