هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روش‌های آزمایشگاهی زمانمندی برای پلیمرهای سلولی قابل انعطاف و سخت است.
این روش‌های زمانمندی (کهنگی) مشابه اثرات واکنش‌هایی مانند اکسیداسیون یا هیدرولیز در اثر رطوبت است که به طور طبیعی رخ می‌دهند.
این استاندارد فقط برای اسفنج‌های لاتکسی سلول باز، اسفنج پلی یورتان سلول باز و سلول بسته واسفنج‌های پلی الفین سلول بسته کاربرد دارد.
یاد آوری ۱- خواص فیزیکی قبل و بعد از آزمون زمانمندی اندازه گیری می شوند. اثر آزمون‌های زمانمندی روی هریک از خواص فیزیکی می‌تواند بررسی شود، اما خواصی که معمولا بررسی می‌شوند شامل کشش و ازدیاد طول یا فشردگی؛ یا سختی نفوذی هستند.
یاد آوری ۲- این روش‌ها الزاما زمانمندی در ارتباط با نحوه بکارگیری یا در معرض نور بودن را شامل نمی‌شوند.