هدف از تدوین این استاندارد تعیین روش آزمون جداسازی ذره‌های ذوب نشده و ناخالصی‌های موجود در نمونه پلیمر است.
2 - 1 این استاندارد وسایلی را که برای جداسازی ذره های ذوب نشده، ژل‌ها و ناخالصی های موجود در نمونه پلیمر استفاده می‌شوند شرح می‌دهد. این روش به منظور جدا کردن ژل‌ها و مواد ناسازگاری به کار می‌رود که باعث ایجاد نقص‌هایی در محصول نهایی روزن رانده می‌شوند. اکثر ژل‌ها در اثر فشار شکسته می‌شوند یا تغییر شکل می‌دهند و از میان فیلتر توری سیمی عبور می‌کنند. در حالی که ژل‌های با وزن مولکولی بیشتر نه شکسته می‌شوند و نه تغییر شکل می‌دهند.
2 - 2 در صورت نیاز مواد باقی مانده روی فیلتر توری سیمی می تواند به وسیله دستگاه‌های طیف سنجی یا سایر ابزارهای تجزیه‌ای معین شوند.
یاد آوری ۱- با این که این استاندارد یک روش کمی ارائه نمی کند، ولی دستور کار ارائه شده در آن بسته به صلاحدید کاربر می‌تواند برای ایجاد نتایج کمی به کار رود. در این حالت، کاربر مسئولیت تایید تکرارپذیری نتایج کمی را بر عهده دارد. محدودیت شناسایی به اندازه مش توری فیلتر بستگی دارد، ولی این دستور کار عموما قابلیت کاربرد برای جداسازی ناخالصی هایی با غلظت های بیش از ۱ / ۰ درصد را دارد.
یادآوری ۲- در رابطه با موضوع این استاندارد، ISO استانداردی تدوین نکرده است.