هدف از تدوین این استاندارد، تعیین نیروی لازم برای جدایش دو لایه پارچه که با لاستیک به یکدیگر چسبانده شده‌اند، یا یک لایه لاستیک و یک لایه پارچه به هم چسبیده است. این روش برای لایه‌هایی با سطح تقریبأ صاف یا به شکل استوانه با قطر داخلی بیشتر از ۵۰ میلی متر کاربرد دارد.
این استاندارد برای سطوحی که دارای خمیدگی و زوایای تند هستند یا برای اشکال نامنظم که برش و تهیه آزمونه از آن امکان پذیر نیست، کاربرد ندارد. این استاندارد همچنین برای پارچه‌های روکش شده که طبق استاندارد ملی ایران شماره ۷۹۷۱ آزمون می‌شوند یا تسمه نقاله‌های منسوج که طبق استاندارد ملی ایران شماره ۶۵۷۷ آزمون می‌شوند کاربرد ندارد.