هدف از تدوین این استاندارد، تعیین و ارائه روش تعیین مشخصه‌های تنش-کرنش در تراکم مربوط به مواد پلیمری سلولزی انعطاف پذیر، می‌باشد، که دانسیته‌ای بیشتر از ۲۵۰kg/ m3 دارند.
مشخصه‌های تنش-کرنش در تراکم، میزانی از خواص تحمل بار مواد هستند، هر چند ضرورتی ندارد، ظرفیت بار زیادی را متحمل شوند. مشخصه‌های تنش-کرنش در تراکم با مشخصه‌های سختی یکسان، متفاوت است. (شرح داده شده در ISO2439) این مشخصه‌ها متاثر از ضخامت و خواص کششی مواد سلولزی نرم تحت آزمون، شکل صفحه تراکم و شکل و اندازه آزمونه می‌باشد.
این استاندارد، برای آزمون مواد سلولزی انعطاف پذیر، با دانسیته بالا، کاربرد دارد. ( برای مثال لاستیک‌های سلولزی منبسط شده اندازه گیری‌ها روی یکی از نقاط بخش شیبدار صعودی منحنی تنش کرنش، انجام می‌پذیرد. فاکتور شکلی آزمونه، اهمیت داشته و نتایج آزمون مقایسه‌ای فقط در خصوص آزمونه‌هایی با فاکتور شکلی مشابه، قابل دستیابی است.
یادآوری - برای اهداف مربوط به تراکم، این روش می‌تواند برای مواد با دانسیته ۱۵۰kg/m3 یا بیشتر، نیز کاربرد داشته باشد.