1 - 1 هدف از تدوین این استاندارد، ارائه اطلاعات و راهنمایی‌های کلی مربوط به انتخاب روش آزمون مورد استفاده در تعیین ترک خوردگی در اثر تنش محیطی (ESC ) است.
1 - 2 قسمت دوم این استاندارد، روشی را که در آن آزمونه در دمای مشخصی، تحت بار کششی ثابت و در محیط ایجاد کننده ترک قرار می گیرد، تشریح می کند. زمان و یا تنشی که نمونه در آن متحمل شکست می‌شود ثبت می شود.
1 - 3 قسمت ۳ روشی را تشریح می کند که در آن، رشته های پلاستیک برای یک دورهی از قبل تعیین شده در معرض کرنش خمشی ثابت و عامل ایجاد کننده ترک تنشی قرار می‌گیرد.
1 - 4 قسمت ۴ روشی را تشریح می کند که در آن، حفره ای با عمق مشخص در آزمونه ایجاد می‌شود و یک گلوله فولادی یا میله ای با قطر بزرگتر از قطر حفره در داخل حفره قرار می گیرد تا آزمونه در تماس با عامل ایجاد کننده ترک تنشی قرار گیرد.
1 - 5 قسمت ۵ روشی را تشریح می کند که در آن، تغییر کششی ثابتی به آزمونه اعمال می‌شود. آزمونه برای انجام آزمون در دمای انتخاب شده در محیط ایجاد کننده ترک تنشی غوطه ور می‌شود.
1 - 6 قسمت ۶ روشی را تشریح می کند که در آن، روی آزمونهای که در محیط ایجاد کننده ترک تنشی قرار گرفته است، افزایش کرنش به آهستگی انجام می شود.
1- 7 این روش‌ها فقط بر روی مواد گرمانرم قابل اعمال است.
1 - 8 این آزمون ها در اصل آزمون های رتبه بندی هستند و برای فراهم کردن اطلاعات به منظور استفاده در طراحی یا پیش بینی های اجرایی مدنظر نمی باشند.