1 - 1 هدف از تدوین این استاندارد، ارائه سامانه شناسه گذاری برای مواد گرمانرم پلی فنیلن سولفید (PPS) است که میتوان آن را به عنوان مبنایی برای ویژگیها استفاده کرد.
1 - 2 انواع پلاستیکهای پلی فنیلن سولفید به وسیله سامانه طبقه بندی بر اساس مقدار مناسب خواص شناسهای زیر:
الف - سرعت جریان مذاب یا گرانروی
ب - چگالی
پ - مدول کششی
و نیز بر اساس اطلاعات، درباره کاربرد مد نظر و/ یا روش فراوری، خواص مهم، افزودنیها، رنگ دهندهها، مواد پرکننده و تقویت کننده از یکدیگر متمایز میشوند.
1 - 3 این استاندارد برای تمام مواد پلی فنیلن سولفید کاربرد دارد. این استاندارد، برای مواد آماده استفاده معمولی به شکل پودر (مخلوط خشک)، گرانول، حبه و مواد اصلاح نشده یا اصلاح شده با رنگ دهندهها، افزودنیها، پرکنندهها و غیره کاربرد دارد.
1 - 4 مواد با شناسه گذاری یکسان الزاما عملکرد یکسان نشان نمیدهند. این استاندارد اطلاعات مهندسی، عملکردی یا اطلاعات شرایط فراوری را که ممکن است برای تعیین یک ماده برای کاربرد و/یا روش فراوری ویژه نیاز باشد فراهم نمیکند. اگر چنین خواص اضافی مورد نیاز باشد، باید مطابق با روشهای آزمون استاندارد ملی ایران شماره ۲-۱۳۲۵۷ معین شوند.
1 - 5 به منظور مشخص کردن یک ماده گرمانرم برای کاربردی خاص یا حصول اطمینان از فراوری تجدید پذیر، ممکن است الزامات اضافی در دسته اطلاعات ۵ (طبق بند ۳-۱) بیاید.