پلاستیک ها-تعیین تمایل آمیزه ها و محصولات بر پایه هموپلیمرها و کوپلیمرهای وینیل کلرید
1 - 1 هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روشی برای تعیین پایداری گرمایی آمیزه‌ها و محصولات بر پایه هموپلیمرها و کوپلیمرهای وینیل کلرید در دمای بالا که دستخوش رهاسازی هیدروژن کلرید می‌شوند، است.
1 - 2 این روش ممکن است به عنوان آزمون کنترل کیفیت در مدت زمان ساخت و تبدیل آمیزه‌های PVC و برای توصیف مشخصات آمیزه‌ها و محصولات PVC، به ویژه در رابطه با کارایی سیستم‌های پایدار کننده‌های گرمایی استفاده شود.
این روش برای آمیزه‌ها و محصولات رنگی که آزمون تغییر رنگ در اثر گرما ممکن است رضایت بخش نباشد نیز کاربرد دارد.
1 - 3 این روش برای محصولات و مواد آمیزه کاری شده PVC کاربرد دارد، اگرچه می‌تواند برای پلیمرهای پودری، تحت شرایط مناسب مورد توافق بین طرفین ذی نفع، نیز استفاده شود.
این استاندارد برای آمیزه‌های به شکل اختلاط خشک کاربرد ندارد، چون این مواد ممکن است به اندازه کافی همگن نباشند.
1 - 4 در دمای بالا، آمیزه‌ها و محصولات PVC ممکن است علاوه بر هیدروژن کلرید، محصولات تجزیه ای نیز رها سازند. تعداد محدودی از این ترکیبات تجزیه ای ممکن است روی زمان تغییر رنگ کاغذ شناساگر تاثیر بگذارد. تصحیح این اثر در این استاندارد امکان پذیر نیست، بنابراین در مقایسه نتایج آمیزه‌ها و محصولات غیر مشابه، لازم است دقت شود. در این مورد، یک روش مناسب برای تعیین یون های کلرید در محلول جذب باید استفاده شود (به استاندارد ملی شماره ۴-۱۷۸۶۷ مراجعه کنید).