پلاستیک ها -پلی اتیلن قالب گیری و روزن -رانی (اکستروژن )

1 - 1 هدف از تدوین این استاندارد ارائه یک سیستم شناسه گذاری برای مواد گرمانرم پلی اتیلن است که می‌تواند به عنوان مبنایی برای ویژگیها استفاده شود.
1 - 2 انواع پلاستیک‌های پلی اتیلن با سیستم طبقه بندی بر اساس خواص زیر از یکدیگر متمایز می‌شوند. الف – چگالی
ب- نرخ جریان جرمی مذاب
هم چنین این سیستم طبقه بندی براساس اطلاعاتی درباره پارامترهای اساسی پلیمر، فرایند پلیمر شدن و کاربرد مورد نظر است.
1 - 3 این استاندارد برای هموپلیمر و کوپلیمرهای پلی اتیلن با منومرهای الفینی کمتر از ۵۰ درصد جرمی و منومرهای غیر الفينی با گروههای عاملی تا حداکثر ۳ درصد جرمی، کاربرد دارد.
این استاندارد برای مواد آماده برای مصرف به شکل پودر، گرانول یا قرص، اصلاح نشده یا اصلاح شده با رنگ کننده‌ها، افزودنی‌ها، پرکننده‌ها و غیره کاربرد دارد. این استاندارد برای مستربچ‌ها و لاستیک اتیلن پروپیلن کاربرد ندارد.
1 - 4 مواد با شناسه گذاری یکسان الزاما عملکرد مشابهی ندارند. این استاندارد داده‌های مهندسی، داده‌های عملکردی با داده‌های شرایط فرایند را که ممکن است برای مشخص کردن یک ماده برای یک کاربرد و یا یک روش فرایند ویژه، مورد نیاز باشد را فراهم نمی کند. اگر چنین خواص اضافه ای مورد نیاز باشد، باید مطابق با روش‌های آزمون معین شده در استاندارد 1872 - 2 ISO تعیین شوند.
1 - 5 به منظور تعیین یک ماده برای یک کاربرد خاص یا اطمینان از تجدیدپذیر بودن فرایند، الزامات اضافی ممکن است در دسته اطلاعات ۵ آورده شوند( بند۳-۱)