هدف از تدوین این استاندارد، تعیین ویژگی‌های رزین‌های اپوکسی واکنش پذیر است که به دو حالت مایع یا جامد عرضه می‌شوند و می‌توانند برای ریخته گری، پوشش دهی، شکل دهی، قالب گیری در ظرف، چسب‌ها، یا کاربردهای تقویت شده، کاربرد داشته باشند. افزودن سخت کننده‌ها ، با نسبت‌های مناسب، سبب می‌شود که این رزین‌ها به محصولات پلیمری غیر قابل ذوب، تبدیل شوند. خواص این محصولات می‌تواند با افزودن پرکننده‌های متفاوت، تقویت کننده‌ها، پخش کننده‌ها، نرم کننده‌ها، واکنش گرهای ژل گرا اصلاح شود.
رزین‌های اپوکسی مورد بحث، همچنین می‌توانند به عنوان پایدار کننده‌ها و واکنش گرهای شبکه‌ای کننده به کار روند و با محصولات فعال دیگر ترکیب شوند.
این استاندارد برای فراهم ساختن اطلاعات لازم برای مهندسین یا راهنمایی خریداران در انتخاب یک ماده برای استفاده های خاص، کاربرد ندارد.
یاد آوری - به طور معمول خواص فهرست شده در جدول های ۱ و ۲ برای مشخص کردن یک ماده تحت این ویژگی کافی است و توصیه می‌شود که بازرسی معمول برای آزمون محدود به این خواص شود.
یادآوری - استاندارد 1980 :1-3673 ISO مشابه این استاندارد است ولی با ویژگی‌های این استاندارد دقیقا برابر نیست. طبقه بندی محصولات و توصیف مشخصات آن‌ها یکی نیست.