1 - 1 هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روشی برای اندازه گیری خواص جذب رطوبت در امتداد کل ضخامت پلاستیک‌های جامد مسطح یا قوسی شکل است (جذب سطحی پلاستیک مورد نظر نیست)، این استاندارد همچنین روشی را برای تعیین مقدار جذب آب توسط آزمونه های پلاستیکی با ابعاد معین، زمانی که در آب غوطه ور می‌شوند یا در هوای مرطوب تحت شرایط کنترل شده قرار می‌گیرند، ارایه می‌دهد. ضریب نفوذ رطوبت در طول كل ضخامت می‌تواند برای مواد تک فازی توسط رفتار نفوذ فیک با خواص جذب رطوبت ثابت از درون ضخامت آزمونه اندازه گیری شود. این مدل برای مواد یکنواخت و کامپوزیت‌های تقویت شده با ماتریس پلیمری که در زیر دمای انتقال شیشه ای آزمون شوند معتبر است و برای بعضی از ماتریس های دو فازی مانند اپوکسیدهای سخت شده که ممکن است به مدل جذب چند فازی نیاز داشته باشند، کاربرد ندارد.
1 - 2 به طور ایده آل توصیه شده بهترین مقایسه خواص جذب آب و یا ضریب نفوذ مواد، فقط با استفاده از مقدار رطوبت تعادلی پلاستیک های در معرض شرایط یکسان، انجام گیرد. مقایسه مواد با استفاده از خواص در تعادل رطوبتی انجام نمی‌شود بنابراین به رفتار نفوذ فیک (تک فازی) محدود نمی‌شود.
1 - 3 جذب آب آزمونه‌های پلاستیکی با ابعاد معین که در معرض غوطه‌وری یا رطوبت، تحت شرایط کنترل شده در دوره زمانی دلخواه باشند، می‌تواند برای مقایسه بهرهای مختلف از یک ماده یا برای آزمون‌های کنترل کیفیت یک ماده مشخص به کار رود. برای این نوع مقایسه، ضروری است که ابعاد کلیه آزمونه‌ها یکسان و تا حد امکان، دارای ویژگی فیزیکی نظیر نرمی سطح، تنش درونی و ... یکسان باشند. به هر جهت تعادل رطوبتی تحت این شرایط به دست نمی‌آید. بنابراین، نتایج این نوع آزمون‌ها نمی‌تواند برای مقایسه خواص جذب آب انواع مختلف پلاستیک‌ها به کار رود. برای نتایج با قابلیت اطمینان بیشتر، آزمون‌های هم زمان توصیه می‌شود.
1 - 4 نتایج به دست آمده با استفاده از روش‌های توصیف شده در این استاندارد، برای اغلب پلاستیک‌ها کاربرد دارد اما برای پلاستیک‌های دارای خلل و فرج سلولی، گرانول‌ها یا پودرهایی که ممکن است اثرات اضافی جذب و مویینگی را نشان دهند، به کار نمی‌رود. پلاستیک‌هایی که در معرض رطوبت تحت شرایط کنترل شده برای دوره‌های زمانی مشخص قرار می‌گیرند، مقایسه نسبی بین آن‌ها را امکان پذیر می‌نماید. آزمون‌های شرح داده شده برای تعیین ضریب نفوذ ممکن است برای کلیه پلاستیک‌ها کاربرد نداشته باشد. پلاستیک هایی که پس از غوطه ور شدن در آب جوش، نمی‌توانند شکل اولیه خود را حفظ کنند، نباید با روش ۲ (بند۶-۴) مقایسه شوند.